لحیم کاری
در دنیای الکترونیک، اتصال محکم و مطمئن بین قطعات و سیم ها ، پایه و اساس عملکرد صحیح یک مدار است. یکی از اصلی‌ترین و پرکاربردترین روش‌های ایجاد این اتصال، لحیم‌کاری (Soldering) است. بدون تسلط بر این مهارت، هیچ تعمیرکار، طراح مدار یا حتی علاقه‌مند به DIY ( DIY مخفف عبارت انگلیسی Do It Yourself به‌معنای “خودت انجام بده” است. این اصطلاح برای کارها یا پروژه‌هایی به کار می‌رود که افراد بدون کمک گرفتن از متخصص، آن‌ها را خودشان انجام می‌دهند — مثل ساخت وسایل، تعمیرات لوازم خانگی، پروژه‌های الکترونیکی، و… .) نمی‌تواند به‌درستی با تجهیزات الکترونیکی کار کند.
در این مقاله با اصول لحیم‌کاری، ابزارهای لازم، مراحل انجام کار، نکات ایمنی و اشتباهات رایج آشنا می‌شویم.
لحیم‌کاری چیست؟
لحیم‌کاری فرآیندی است که طی آن با استفاده از یک آلیاژ ذوب‌شونده (معمولاً ترکیبی از قلع و سرب یا قلع و نقره)، دو سطح فلزی را به‌هم متصل می‌کنیم. این اتصال، هم از نظر الکتریکی رسانا است و هم از نظر مکانیکی محکم.
ابزارهای لازم برای لحیم‌کاری:
- هویه (Soldering Iron): ابزاری برای گرم‌کردن لحیم و ایجاد اتصال.
- قلع لحیم (Solder Wire): آلیاژی که بین دو قطعه فلزی ذوب می‌شود و آن‌ها را به‌هم وصل می‌کند.
- پایه هویه و اسفنج مرطوب: برای نگه‌داشتن و تمیز کردن نوک هویه.
- سیم‌لخت‌کن و سیم‌چین: برای آماده‌سازی سیم‌ها.
- پمپ قلع‌کش یا فیتیله لحیم‌بردار: برای جدا کردن لحیم‌های اشتباهی یا قدیمی.
- خمیر فلاکس (Flux): برای بهبود کیفیت اتصال و جلوگیری از اکسید شدن.
در حال ثبت رای
